Για την ομάδα μας
Έχοντας χωνέψει πλέον ότι ηττηθήκαμε από ακόμη μία κακή ομάδα(δεν συμμερίζομαι τα όσα αστεία έχουν γραφτεί και γράφονται για τον Λεβαδειακό και δεν έχει γίνει μεγάλη ομάδα στα μάτια κανενός),είμαστε σε δύσκολη θέση,αφού την Κυριακή οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέρα της νίκης δεν πρέπει να θεωρηθεί καλό.Είναι χρέος μας να μπούμε στο γήπεδο για να δείξουμε πως ο Παναιτωλικός έχει βαριά φανέλα και πως δεν είναι εκεί που είναι με σκοπό να γίνει ακόμα μια αδιάφορη ομάδα χωρίς στόχους,όραμα,όνειρα,λαό.Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι και πρώτα πρώτα εμείς οι ίδιοι.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για κάποιον στον οποίο προσφέρεται διαρκείας με 60 ευρώ και δωρεάν εισιτήριο αγώνα.Σύμφωνοι ότι υπάρχει κρίση,ανεργία,γενικό ξενέρωμα με το σύγχρονο ποδόσφαιρο,αηδία με την κατάσταση στην οποία έφτασε αυτό.Όμως αυτός ο σύλλογος είναι κάτι παραπάνω από μια ανώνυμη εταιρεία.Αυτός ο σύλλογος μας έχει μεγαλώσει στα σκαλοπάτια του,μας έχει κάνει να μετράμε ώρες μέχρι να ξαναμπούμε στο κλουβί.Αξίζει λοιπόν να χαθεί στο χρόνο όλο αυτό και αντί να αποτελεί τις Κυριακές μας,να αποτελεί μόνο αναμνήσεις;Σίγουρα διαφορετική άποψη έχουν οι πιστοί που συνεχίζουν να δίνουν από το υστέρημά τους για αυτό το μικρόβιο που λέγεται Παναιτωλικός.Αυτοί που δεν σταμάτησαν να τραγουδούν μετά το 95' όταν χάσαμε μέσα στο Αγρίνιο από μια ομάδα που αποτελεί μεγάλο εχθρό μας(και του Ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα).Δεν σταμάτησαν γιατί είδαν στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα μας να καταπίνει τον αντίπαλο με απανωτές φάσεις για γκολ.Είδαν προσπάθεια,πάθος,δίψα για νίκη.Ακόμη και όταν ηττηθήκαμε με κακή εμφάνιση στην Κέρκυρα,οι 100 μάγκες που πάγωσαν στο 79',δεν σταμάτησαν να τραγουδούν.
Έτσι είναι ο Παναιτωλικός.Πρέπει να μάθουμε πρώτα να εκτιμούμε την προσπάθεια και ύστερα το αποτέλεσμα.Και οι 4 ήττες που έχουμε κάνει δεν είναι ικανές για να αμφισβητήσει κανείς ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια.Οι 3 από αυτές χωρίς την ατυχία θα μπορούσαν να μην έχουν συμβεί.Αξίζαμε καλύτερη συγκομιδή και το ξέρουμε όλοι.Όμως επειδή έτσι είναι το ποδόσφαιρο,θα πρέπει από δω και πέρα η δουλειά να έχει αντίκτυπο.Σε αυτό,όπως είναι ευκόλως κατανοητό,πρέπει να είμαστε εμείς που θα πρωτοστατήσουμε.Ο Παναιτωλικός είναι ο λαός του.Αυτός που αισθάνεται ότι η ομάδα αυτή είναι κομμάτι της ζωής του,ότι νιώθει υποχρεωμένος απέναντι σε αυτή για όλες τις χαρές που του έχει δώσει,ότι αποτελεί κομμάτι της και όχι απλός φίλαθλος,ότι του λείπει το γήπεδο για το οποίο έτρεμαν οι αντίπαλοι,παίχτες και οπαδοί,αυτός λοιπόν είναι που οφείλει να ενώσει τη φωνή του με τους χιλιάδες τρελαμένους οπαδούς μας.
Έτσι μάθαμε τον Παναιτωλικό και έτσι θέλουμε να τον βλέπουμε.Οπαδούς του διπλού ταμπλό και δήθεν εκπολιτισμένους,ας τους αφήσουμε στις καφετέριες και στους καναπέδες,να πιάνετε ο κώλος τους για τις ομαδούλες τους.Ο γνήσιος Παναιτωλικός θα είναι εκεί ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ.
ΥΓ1:Πόσο απολαυστικοί οι γαυροβάζελοι στα μεταξύ τους ντέρμπι που επιδίδονται σε διαγωνισμό διαφθοράς,ποιος πήρε πιο πολλά στημένα,ποιος κάνει καλύτερες καφρίλες κλπ.Ευτυχώς έχουμε κι αυτούς και γελάμε λιγάκι.
ΥΓ2:ΓΑΜΩ ΤΟ ΠΟΚ.
ΜΟΝΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ