Γιατί πρέπει να πατήσουμε τον Λεβαδειακό

Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες από την τελευταία εμφάνιση του Παναιτωλικού για το πρωτάθλημα,που συνοδεύτηκε με μεγάλο διπλό στα Χανιά,με 0-3.Από τότε η ομάδα,ουσιαστικά,έχει μπει σε διαδικασία ανασυγκρότησης,αφού οι απουσίες πλέον έχουν ελαχιστοποιηθεί(ο μόνος απών είναι ο Βακράκος).Ο Μοράρ έχει μπει σε φουλ ρυθμούς και έχει πιθανότητες να αγωνιστεί την Κυριακή.Μιχάι και Κλέσιο έχουν επιστρέψει από τις εθνικές τους κι έχουν ενταχθεί κι αυτοί στην προετοιμασία ενόψη Λεβαδειακού.Όλα έτοιμα λοιπόν,απομένουν δύο προπονήσεις για τους παίχτες του Χάβου,που καλούνται να συνεχίσουν τις καλές εμφανίσεις και να πάρουν ακόμη μια μεγάλη νίκη.

Όλοι μας περιμένουμε εναγωνίως αυτό το παιχνίδι και πρέπει να γεμίσουμε το γήπεδο και να δώσουμε φτερά στα πόδια των παιχτών με την φωνή μας.Πρώτα πρώτα γιατί γίνεται καλή δουλειά,ερχόμαστε από δύο σερί νίκες και είναι ρεαλιστικός στόχος να κάνουμε αρκετές νίκες στα επόμενα παιχνίδια.Το καλό ποδόσφαιρο είναι επιθυμία όλων και απαιτείται στήριξη,μέσα και έξω απ'το Αγρίνιο.

Όλοι μας όμως βλέπουμε ακόμη έναν λόγο για τον οποίο την Κυριακή πρέπει να δούμε την ομάδα μας να εξαφανίζει τον αντίπαλό του.Κανένας μας δεν ξεχνάει το ποιόν αυτής της ομάδας.Κανένας δεν ξεχνάει τα μένω-πέφτω.Κανένας δεν ξεχνάει την 9η Μαρτίου του 2014,όταν ανήμερα των γενεθλίων μας πέσαμε θύμα,για πολλοστή φορά,του σάπιου ποδοσφαιρικού συστήματος,σε μια από τις πλέον ντροπιαστικές βραδιές για το Ελληνικό ποδόσφαιρο.Όταν τρεις διαιτητές έκαναν τα πάντα γιανα φέρουν τούμπα το υπέρ μας 0-1,πετυχαίνοντας το 2-1,μια νίκη για την οποία κάθε οπαδός του Λεβαδειακού(δεν είναι και πολλοί άλλωστε)πρέπει να νιώθει ντροπή και αηδία.Έτσι είναι χρέος μας να μην αφήσουμε αυτή την ομάδα να ανασάνει.Να τους δώσουμε να καταλάβουν από τη στιγμή που θα βγουν για ζέσταμα πως εδώ είναι Αγρίνιο.

Όλοι εκεί.

ΥΓ1:Την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου στις 17:15 υποδεχόμαστε τον Πανσερραικό για την 2η αγωνιστική του κυπέλλου.

ΥΓ2:Μαζί σου αρρωστήσαμε και δεν σ'αφήνουμε,δε γίνεται!

ΜΟΝΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ