Γλίτωσε τον γκρεμό,καιρός να μην τον ξαναπλησιάσει

Ποιος θα φανταζόταν πριν λίγα χρόνια,τότε που ο Παναιτωλικός ήταν ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος για κάθε Ελληνική ομάδα,τότε που το κλουβί ήταν έδρα που έπρεπε να ματώσεις για να πάρεις βαθμό,ότι θα φτάσουμε στο σημείο να παίζουμε την παραμονή μας σε διπλό αγώνα μπαράζ.Από το 2015 και μετά,όταν διαλύθηκε η απίστευτη ομάδα που άρχιζε να χτίζει ο Χάβος από το 2012,η αλήθεια είναι πως η ομάδα βρίσκεται σε συνεχόμενη πτώση,με εξαίρεση ίσως την διετία 2017-2019,όταν και παρουσιάσαμε ικανοποιητική ομάδα και τερματίσαμε σε καλές θέσεις.Η μεγάλη κατρακύλα όμως άρχισε από το 2019 όταν η διοίκηση αποφάσισε να διαλύσει ξανά έναν καλό Παναιτωλικό που έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο,πήρε μεγάλες νίκες και με βελτιωτικές κινήσεις και ιδέες θα έφτανε σίγουρα και ψηλότερα.

Εκείνο ήταν το καλοκαίρι της κοροϊδίας.Ήρθε ένας άγνωστος προπονητής που δεν είχε δουλέψει ποτέ με αντρική ομάδα,επειδή τον σύστησε η Μπενφίκα.Ήρθαν διάφοροι ξένοι παίχτες αμφιβόλου ποιότητας επειδή μας τους σύστησε κι αυτούς η Μπενφίκα.Τι μας έμεινε από την δήθεν συνεργασία με την Μπενφίκα;Το απόλυτο τίποτα.Ή μάλλον μια ομάδα της πλάκας χωρίς αγωνιστική ταυτότητα και με τραγική φυσική κατάσταση.Αυτή την ομάδα κατάφερε να σώσει ο μακράν πιο πετυχημένος προπονητής της σύγχρονης ιστορίας του Παναιτωλικού,ο Μάκης Χάβος.Σε συνδυασμό φυσικά με 4,5 μεταγραφές ουσίας που έγιναν εκείνον τον χειμώνα.Η ομάδα κατάφερε να πάρει αποτελέσματα και με αποκορύφωμα τον αγώνα ζωής και θανάτου στη Νέα Σμύρνη καταφέραμε να σωθούμε στο παρά 1.

Εδώ είναι το σημείο που όλοι ελπίζαμε πως τα καμπανάκια έφτασαν εκεί που πρέπει και πως δεν θα επαναληφθούν τα ίδια εγκλήματα.Όμως ακριβώς το ίδιο έγινε ξανά.Η διοίκηση επέμεινε στο ίδιο στυλ μεταγραφών,δεν κράτησε κανέναν από τους παίχτες που ήρθαν τον Γενάρη και έσωσαν την ομάδα(με εξαίρεση τον Τζανακάκη)βάσισε την ενίσχυση της ομάδας σε ξένες αγορές και φθηνούς παίχτες-λαχεία και μοιραία απέτυχε ξανά.Δεν έδωσε χρόνο στον Χάβο να βγάλει ότι μπορεί από αυτή την κακή ομάδα και τον αντικατέστησε με τον Δέλλα,που μέχρι φέτος δεν είχε βρεθεί ποτέ του σαν προπονητής σε μια αντίστοιχη κατάσταση.Και μπορεί εν τέλει να σώθηκε η ομάδα,αλλά η επιλογή του και η μη απομάκρυνσή του την άνοιξη δεν δικαιώνει για κανέναν λόγο τη διοίκηση.Το είπα και θα το ξαναπώ πως ο Παναιτωλικός έμεινε στην κατηγορία γιατί έχει πολύ βαριά φανέλα και γιατί έχει από πίσω τον έναν λαό που πάλεψε πεισματικά μέχρι το τέλος.Αν δεν είχε αυτά τα δύο δεν θα είχε και καμιά ελπίδα.Σε τέτοιους αγώνες αυτά κάνουν τη διαφορά.Ούτε τα μπάτζετ,ούτε η ποιότητα των παιχτών,ούτε τίποτα άλλο.

Τι γίνεται από δω και πέρα όμως;Ο κόσμος της ομάδας απαιτεί ανάληψη ευθυνών,συγνώμη και παραιτήσεις των ανθρώπων που έφτασαν αυτή τη μεγάλη ομάδα να παίζει την παραμονή της σε 2 συνεχόμενες σεζόν.Πριν από την παρέλαση ονομάτων για προπονητή και παίχτες,αποδεσμεύσεις,ανανεώσεις συμβολαίων κλπ,θέλουμε για μία φορά να δούμε λίγη τσίπα από αυτή τη διοίκηση που απομάκρυνε τον αγνό κόσμο του Παναιτωλικού και έφτιαξε μια ομάδα-τσίρκο που έχει σπάσει κάθε αρνητικό ρεκόρ.Τα ψέματα τελειώσαν.Είναι καιρός ο Παναιτωλικός να βρεθεί εκεί που αξίζει.