Το «αναπόφευκτο» φετινό κάζο και η αλλαγή σελίδας που ζητάμε

Επειδή ίσως παρεξηγηθεί ο τίτλος και συγκεκριμένα η λέξη «κάζο»,ξεκαθαρίζω κάτι εξ'αρχής.Ποτέ δεν θα δείτε γραμμένη σε κάποιο κείμενο του σάιτ την άποψη πως η ομάδα είναι πεσμένη,πως δεν την σώζει τίποτα και διάφορες παρόμοιες γνώμες που ακούγονται και πηγάζουν απ'την προβληματική(ίσως το έθεσα υπέρ του δέοντος κόσμια)αγωνιστική εικόνα της ομάδας.Όταν λέω κάζο,εννοώ την τεράστια μάχη που δεδομένα θα δώσει η ομάδα για τη σωτηρία της.Αυτό για μένα μοιάζει κάζο για τα δεδομένα μιας ομάδας όπως ο Παναιτωλικός.Ο υποβιβασμός θα ήταν κάτι πολύ χειρότερο από κάζο,θα ήταν μια παταγώδης αποτυχία που δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στις προδιαγραφές που πληρεί ο σύλλογος.

Αυτό που όμως διαπιστώνω πλέον,τώρα που φτάσαμε στο σημείο να βγάλουμε μπλοκάκι και να μετράμε βαθμούς,μετά από χρόνια,είναι πως αυτό το κάζο ήταν αναπόφευκτο.Στο γήπεδο που σήμερα ο Παναιτωλικός θα κυνηγήσει την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα,6 και κάτι χρόνια πριν είχε γνωρίσει την άνοδό του στην 'Α εθνική,έπειτα από 1 χρόνο απουσίας.Από εκείνη τη μέρα μέχρι και την άνοιξη του 2015 η ομάδα είχε μια ανοδική πορεία η οποία σκόρπιζε ενθουσιασμό και αισιοδοξία πως η ομάδα μετά την πραγματοποίηση του ονείρου της επανόδου στην κορυφαία κατηγορία,θα μας χάριζε σύντομα και την μεγάλη χαρά να βγει στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.Το ρόστερ,η οργάνωση σε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά θέματα,η συσπείρωση του κόσμου αυτό έδειχνε,πως αργά ή γρήγορα ο Παναιτωλικός θα βρισκόταν να καταρίπτει συνεχώς προσωπικά του ρεκόρ,κάνοντας όλη την Ελλάδα να συζητάει γι'αυτόν.Για δύο χρόνια,εν μέρει αυτό έγινε.Στις δύο πρώτες χρονιές του μετά την άνοδο(2013-14,2014-15)ο Παναιτωλικός έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο,παρουσίασε κάποιους πολύ καλούς ποδοσφαιριστές(Ράφαελ,Μπικέι,Γκάλο,Τζούνιορ,Γοδόυ,Ανέν,Μαρτίνεζ,Βιγιαφάνιες κλπ),έβγαλε θέαμα και,το σημαντικότερο απ'όλα,έχτιζε για το μέλλον.Μπορεί να υπήρξε απογοήτευση για το ότι η ομάδα δεν βγήκε Ευρώπη το 2015,όμως σε καμία περίπτωση δεν ήταν δίκιο να θεωρήσεις αποτυχημένη την πορεία εκείνης της χρονιάς,μόλις της 2η συνεχόμενης μας στην 'Α εθνική.

Το σημείο εκείνο ήταν κομβικό,ίσως το πιο κομβικό της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας.Ήταν το σημείο καμπής που είτε θα πήγαινες πάνω είτε κάτω.Οι αποφάσεις που πάρθηκαν εκ μέρους διοίκησης σε εκείνο το σημείο ήταν μία προς μία αποτυχημένες και οι συνέπειές της πληρώνονται μέχρι σήμερα.Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή.Χρονιές χωρίς καμία σταθερότητα,παίχτες που έρχονται και φεύγουν χωρίς να ακουμπήσουν,συνεχείς μειώσεις του μπάτζετ,στροφή προς την παραγωγή παιχτών.Αυτό που έγινε το περασμένο καλοκαίρι ήταν μια επανάληψη του σχεδιασμού του 2015,με την πρόσληψη Πόντες και την υιοθέτηση του Πορτογαλικού μοντέλου,το οποίο απέτυχε για δεύτερη φορά.

Ένα γνωστό απόφθεγμα λέει:«ότι δεν σε σκοτώνει,σε κάνει πιο δυνατό».Δεν μπορώ και δεν θέλω να φανταστώ τον Παναιτωλικό στην Super League 2.Ο Παναιτωλικός πρέπει να παίξει κάθε πιθανό και απίθανο χαρτί του για να παραμείνει στην κατηγορία.Όμως αυτό δεν αρκεί.Αργά ή γρήγορα,αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο,θα βρεθούμε ξανά στην ίδια θέση και ο υποβιβασμός αναπόφευκτα θα έρθει.Είναι αστείο να πιστεύουμε πως βρισκόμαστε πιο κοντά στην Ευρώπη απ'ότι στην 2η κατηγορία,απλά γιατί τέθηκε σαν στόχος απ'την διοίκηση το καλοκαίρι ένα 3ετές πλάνο που μιλούσε για είσοδο στα playoff σε βάθος 3ετίας.Το πλάνο αυτό ούτως ή άλλως φαίνεται πως εξαφανίστηκε μαζί με τον Κάστρο,μετά το Χ στη Λαμία.

Η επιστροφή του Χάβου όμως είναι και αλλαγή σελίδας για την ομάδα;Ας ελπίσουμε πως ναι.Είναι αυτό αρκετό για να επιστρέψει η ομάδα σε ένα καλύτερο επίπεδο;Ασφαλώς όχι.Ο Παναιτωλικός προσπάθησε να υιοθετήσει ένα σύστημα ομάδας το οποίο αν καταφέρεις να τρέξεις θα σε ανταμείψει αργά ή γρήγορα,το λάθος του ήταν πως δεν κατάλαβε πόσες δυσκολίες κρύβονται από πίσω.Ήμασταν υποχρεωμένοι ως οπαδοί της ομάδας να την στηρίξουμε όπως και να'χει,όμως οι αμφιβολίες ήταν πολλές και έντονες και δυστυχώς η ιστορία έβγαλε σωστούς όσους το καλοκαίρι καταστροφολογούσαν αφού στην πράξη η ομάδα προσπάθησε να μιμηθεί τον αποτυχημένο σχεδιασμό που έκανε 4 χρόνια πριν.

Το σημαντικό είναι να μαθαίνεις απ'τα λάθη σου,αυτό μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί,τεκμηρίωσα την άποψη αυτή στην τελευταία παράγραφο.Η φετινή χρονιά,όπως και να καταλήξει θα πρέπει να είναι ένα τεράστιο χαστούκι σε κάθε μέλος αυτής της διοίκησης που κατάφερε μέσα σε ένα χρόνο να διαλύσει κυριολεκτικά ότι έχτισε πέρσι,μια χρονιά που ήταν βήμα προόδου σε σχέση με τις προηγούμενες.Δεν θα πρέπει να πείσουμε τους εαυτούς μας πως η παραμονή θα είναι και επιτυχία.Η επιτυχία και η αποτυχία σχετίζονται άμεσα με τους στόχους σου και ο στόχους του Παναιτωλικού φέτος ήταν η είσοδος στην 6άδα.

Οι αλλαγές πρέπει να είναι τρανταχτές και ουσιαστικές και δεν αφορούν αποκλειστικά το αγωνιστικό κομμάτι.Μάλλον,είναι περισσότερες οι εξωαγωνιστικές αλλαγές που πρέπει να κάνει αυτή η ομάδα για να ξανακερδίσει τον κόσμο της και κατ'επέκταση επιτυχίες.